Een voorstelling van het moederschap, we hebben het allemaal. Zo ook ik. Ik dacht vooral aan de mooie momenten. Mijn kinderwens werd vooral gedreven door de gedachte aan de onvoorwaardelijke liefde van een kindje. De behoefte aan deze verbondenheid was bij mij zo sterk, dat ik het ervoor over had om mijn zeer gewaardeerde vrijheid op te geven. Spijt heb ik hier zeker niet van. Toch had ik de invloed van het moeder zijn onderschat. Het cliché is waar: je weet pas echt hoe het is om moeder te zijn als je het bent.

Tranen van vreugde en geluk, je bent zwanger. Toch breekt het angstzweet je uit. Hoe lang kan ik mijn zwangerschap op mijn werk verborgen houden. Wat als ik te misselijk wordt om te werken. Wat gaat mijn baas ervan zeggen? En blijven mijn collega’s mij nog wel serieus nemen?

Tijdens mijn zwangerschappen werkte ik als docent Lichamelijke Opvoeding. Gymles geven met een zwangere buik? Het vraagt behoorlijk wat van je creativiteit. Gelukkig waren mijn collega’s en leerlingen heel behulpzaam. Niet alle vrouwen hebben dit geluk. Het combineren van moederschap en werk gaat lang niet altijd vanzelf.

Het moederschap voelt voor mij al als een baan op zich. Alleen dan 24 uur per dag en 7 dagen per week. Daarnaast werk ik nog zeker 4 hele dagen. Voordat ik kinderen had werkte ik ook 4 dagen en had ik het gevoel altijd druk te zijn. Toch gaat het me nu prima af. Ja het is druk, maar ik geniet des te meer van mijn leven. Hoe?

De kraamweek, iedere aanstaande moeder heeft hier vooraf een beeld van. Een roze wolk misschien wel, waarin je vooral aan het genieten bent van je kindje. Een week waarin je moet rusten en bijkomen van de bevalling. Een week waarin je je kindje leert kennen en leert verzorgen. De kraamverzorgende speelt een grote rol in deze week. Zij begeleidt je immers in een van de meeste bijzondere weken in je leven, de kraamweek.

Zwanger zijn vond ik een feestje, op de laatste loodjes na. De bevalling was heftig, maar ook heel bijzonder. Maar dan, op het herstel na de bevalling had ik me nooit voorbereid. Niemand had mij verteld wat me te wachten stond en hoe ik hiermee om moest gaan. De pijn, het niet kunnen lopen en de onzekerheid over mijn lichaam. Hierin ben ik niet de enige. De fysieke impact van de bevalling wordt door heel veel vrouwen onderschat. Net als de mentale impact van het moederschap. Want die hormonen nemen een loopje met je in de eerste weken/ maanden. Hoe ga je hiervan herstellen?

Zodra ik zwanger was plande ik een eerste afspraak bij de verloskundige. Een van de eerste vragen die ik kreeg: heb je de kraamzorg al geregeld. Uh nee, moet dat nu al?

Ja dat is wel verstandig. Was het antwoord. Ik kreeg wat folders mee en daar moest ik het mee doen. Maar waar te beginnen? En wat is eigenlijk belangrijk bij deze keuze. Zo vroeg in mijn zwangerschap had ik nog geen idee. Jij wel?

Heb jij al die perfecte mama’s gezien op social media? Vrolijk lachend, mooie kleren en een stijlvolle new born. Het perfect plaatje. Waarschijnlijk is het maar goed dat je niet ziet wat er achter de camera gebeurd en hoeveel foto’s ze heeft moeten nemen om dit mooie plaatje te schieten. De perfecte mama bestaat namelijk niet en voor een perfect plaatje moet je wel heel veel over hebben.

Moet je dan perfect zijn als mama? Nee helemaal niet!

Een droombevalling, dat wil iedere vrouw wel. Je maakt een bevalplan met mooie woorden en wensen. Je wilt thuis bevallen, in bad, met een ontspannen muziekje en een fijne geur om je heen. Of je voelt je juist veiliger in het ziekenhuis, waar je makkelijk toegang hebt tot pijnstilling en medische ingrepen mocht dit nodig zijn.