Maria: Hoe herstel je van een drielingzwangerschap
Een drielingzwangerschap. In Nederland komt het ongeveer 1 op de 7000 zwangerschappen voor. Dat zijn ongeveer 30 drielingen per jaar.
Een drielingzwangerschap vraagt veel van het lichaam van de moeder. Meer hormonen, een grotere buik en alle daarbij behorende klachten. Je kunt je voorstellen dat het herstel van de bevalling ook anders verloopt. Om hier meer over te weten te komen ging ik in gesprek met de Noorse Maria Nordø Jørstad, mama van een drieling.
De drielingzwangerschap
De zwangerschap van haar drieling was niet de eerste zwangerschap van Maria. Toen ze zwanger werd had ze al een dreumes van 1,5 jaar rond lopen. Een hele uitdaging, aangezien ze van 12 weken zwangerschap al moest stoppen met sporten en zwaar tillen. Ze kon haar eigen kind hierdoor niet meer dragen. De zwangerschap vroeg veel van haar energie. Hierdoor is ze met 17 weken al gestopt met werken, om vooral maar voldoende rust te nemen.
Een drielingzwangerschap vraagt veel van het lichaam van een moeder. Je moet niet alleen jezelf voeden, maar ook nog eens 3 kinderen. Je maakt meer hormonen aan, dan bij een eenling zwangerschap en je buik groeit snel. Hierdoor heb je veel meer kans op klachten als vermoeidheid, misselijkheid en harde buiken. En met zo’n grote buik, kun je je ook wel voorstellen dat slapen niet heel makkelijk is.
De bevalling van een drieling
Maria is bevallen, na 35 weken en 3 dagen zwangerschap, door middel van een geplande keizersnede. In Denemarken, waar zij woont, is dit geen keuze maar een verplichting. In Nederland mag je wel vaginaal bevallen van een drieling, al wordt hier zelden voor gekozen.
Het drietal van Maria kwam 1 minuut na elkaar ter wereld. In de operatiekamer waren wel 20 personen aanwezig. Aangezien de kindjes nog niet volgroeid waren (prematuur), stond er voor ieder kind een heel team klaar om de juiste zorg te kunnen geven.
Bij een meerling zwangerschap komt het regelmatig voor dat de ontsluitingsweeën en uitdrijvingsweeën niet sterk genoeg zijn. Dit komt door de grote uitzetting van de baarmoeder. Er wordt dan gekozen om extra oxytocine toe te dienen via een infuus.
Vaak ligt de eerste baby met het hoofd naar beneden. Deze geboorte gaat relatief makkelijk. De andere kindjes liggen vaker in stuitligging. Dit maakt de geboorte een stuk moeizamer, ondanks dat de weg al vrij is gemaakt. Er kan nog geprobeerd worden om de kindjes te draaien. Toch wordt er vaak alsnog voor een keizersnede gekozen. Pas na het laatste kindje, wordt de placenta geboren.
Maria vertelde me, in het interview, dat het risico voor het derde kindje erg groot is bij een vaginale bevalling. De ligging speelt hierbij een belangrijke rol. Om deze reden is een vaginale bevalling in Denemarken geen optie.
Kraamperiode met een drieling
Na de bevalling zijn drie baby’s van Maria nog 9 dagen in het ziekenhuis verbleven. Ze waren immers prematuur geboren en hadden tijd nodig om aan te sterken. Ze kregen in deze periode voeding via een sonde.
In de eerste weken hierna verbleef Maria met de kinderen thuis, maar kwam er regelmatig een verpleegster voor de nodig zorg en controles.
Maria heeft de eerste 5-6 weken als zeer zwaar ervaren. Je kunt het je misschien wel voorstellen. Haar zwangerschap en bevalling hadden sporen nagelaten op haar lichaam. De enorme buik waar de drieling in had gezeten en dan ook nog de keizersnede. Herstellen hiervan kost tijd en energie. Dit heeft ze moeten doorstaan met 2x 1,5 uur slaap op een dag. De drieling moet immers ook gevoed en verzorgd worden en dan had ze ook nog een peuter in huis. Een hele uitdaging, fysiek en mentaal.
Na 3 maanden werd het iets minder heftig. Maar nog steeds kreeg Maria bizar weinig slaap, zo’n 2x 3 uur per dag. Gelukkig had ze dagelijks hulp van familie en vrienden. De eerste 3 maanden heeft ze niet hoeven koken. Dagelijks werden er gezonde maaltijden gebracht. Ook was er constant een familielid in huis, om de zorg voor haar peuter op zich te nemen.
Zonder deze sociale steun hadden zij en haar man het niet kunnen redden, ondanks de zeer ruime bevallingsverlof regelingen in Denemarken. Maria en haar man hebben samen 1 jaar verlof mogen verdelen. Hierdoor zijn ze beide 6 maanden thuis geweest.
Borstvoeding aan een drieling
Maria heeft ervoor gekozen om haar drieling borstvoeding te geven. Is het voeden van 1 kind voor veel vrouwen al een uitdaging, voor 3 tegelijk des te meer. Respect voor Maria!
Iedere voeding heeft ze een van de drie aangelegd en daarna gekolfd voor de andere twee. Afwisselend kregen de kindjes de melk direct van mama of via de fles. Een hele dagtaak. Gelukkig was de hoeveelheid moedermelk geen probleem. Wel heeft ze de eerste 3 maanden regelmatig te maken gehad met pijnlijke borstontstekingen. Medicatie heeft hier uiteindelijk een einde aan gemaakt. Het voeden van haar kinderen werd hierdoor een stuk prettiger.
Diastase na een drieling
Na 2 maanden rust nemen, was het tijd om haar lichaam actief te laten herstellen. Maria had veel last van rugpijn, ze had een slechte houding en moeite om haar balans te vinden. Maria kwam bij een postnataal trainer terecht. Zij constateerde een diastase van maar liefst 10 cm bij 20 cm. Ze werd direct doorverwezen naar een specialist. Na een jaar herstellen was dit nog steeds 6 cm bij 20 cm. De enige oplossing was een operatie.
Maria 4 weken na haar bevalling
Een diastase is een wijking van de buikspieren, door de groei van de buik tijdens de zwangerschap. Alle vrouwen hebben een diastase aan het einde van de zwangerschap. Deze herstelt vaak in de eerste 6 weken vanzelf, een juiste aanpak in training kan ook hierna helpen in het herstel. 6 maanden na de bevalling is 80% van alle diastases herstelt.
Helaas blijft dus 20% van de vrouwen langer met een diastase rondlopen. Vaak met rugklachten en een buik die eruitziet alsof ze nog steeds zwanger is. Veel dokters herkennen de diastase niet, die wel de oorzaak hiervan is. Afvallen is het advies wat deze vrouwen vaak krijgen van hun dokter. Dit is echter niet de oplossing.
Lees hier meer over de diastase.
De diastase van Maria was echter zo groot, dit was niet met rust en training op te lossen. De enige oplossing was een operatie. Afgelopen oktober is ze geopereerd. Een operatie waarbij haar buikspieren zijn herstelt. De operatie bestaat uit een buikwandcorrectie, waarbij overtollige huid wordt weggehaald, eventueel aangevuld met liposuctie voor een mooier resultaat. Hierna worden de rechte buikspieren aan elkaar vastgemaakt.
In deze video zie je reconstructie van de operatie.
Herstellen van de diastase operatie
Na de operatie volgt een periode van herstel. De eerste weken waren zwaar. Maria heeft 4 maanden haar kinderen niet mogen tillen en vooral rust moeten houden. Nu heeft ze geen beperkingen, alleen moet ze (5 maanden na de operatie) nog steeds rustig aan doen. Ze is sinds kort begonnen met herstel training. Maria is niet bijzonder sportief en wil goed voor zichzelf zorgen. Het wachten met trainen was voor haar daardoor geen grote opgave.
Maria is blij met het resultaat. Voor de operatie was haar buikwand zo zwak, dat ze haar organen voelde bewegen in haar buik. Dit voelde niet veilig, ze was bang dat een van haar kinderen hierop zou springen. Haar diastase operatie heeft ervoor gezorgd dat haar organen weer goed beschermd zijn. Ook haar rugklachten waren bijna helemaal verdwenen, al snel na de operatie. Ook dit doet haar goed.
Maria 8 weken naar haar diastase operatie
Focus op het 4e trimester
Maria roept op tot een betere follow-up voor de moeder na de bevalling, fysiek en mentaal. Tijdens de zwangerschap en bevalling krijgt de moeder alle aandacht, daarna verschuift de aandacht naar de baby’s. In Nederland wordt je de eerste 8 dagen nog opgevangen door de kraamzorg, maar daarna houdt het op en sta je er alleen voor. Dit houdt niet in dat je na deze 8 dagen ook herstelt bent, fysiek niet en ook mentaal niet.
Ik ben het dan ook volledig met haar eens dat er meer aandacht voor de kraamperiode of het 4e trimester moet komen.
Zo werd de diastase van Maria ontdekt 2 maanden na haar bevalling. Dit is niet altijd het geval. Sommige vrouwen lopen jaren rond met rugklachten of urineverlies, terwijl de oorzaak hiervan relatief makkelijk te verhelpen is. Het herstel van bekkenbodem- en buikspieren is niet zo vanzelfsprekend als vaak gedacht wordt. Ondanks mijn sportieve leven of misschien wel dankzij, loop ik 5 jaar naar mijn bevalling nog steeds rond om een disfunctie in mijn bekkenbodem spieren en een lichte diastase. Wekelijks heb ik nog klachten, vooral in mijn onderrug. Dit zijn geen ernstige klachten, maar wel klachten die veel vrouwen tegenhouden om actief te blijven en te genieten van het moederschap.
Focus op je herstel
Zorgverleners rondom de zwangerschap en bevalling zouden moeders veel langer moeten blijven volgen. Voorlichting over het lichamelijk herstel en over de mentale impact van het moederschap, zou al heel veel kunnen voorkomen. Een lichamelijk en mentale check rond het 1e jaar van hun kindje, zou daarnaast veel problemen aan het licht kunnen brengen.
Alleen al het bewustzijn van de duur van het herstel, maakt deze periode stukken makkelijker.
Enkele tips van Maria:
Doe de eerste 3 maanden na je bevalling rustig aan, fysiek en mentaal. Leg jezelf geen druk op.
Je lichaam voelt anders dan je gewend bent. Dit is ok. Na een jaar ga je je beter voelen. Maak je hier vooral niet druk om.
Je borsten en buik worden nooit meer de oude. Leer je nieuwe lijf lief hebben.
Neem voldoende tijd voor jezelf. Alleen zo maak je je hoofd leeg. Het geeft je ruimte om het moeder zijn te combineren met je werk en jezelf. Je mentale gezondheid is heel belangrijk. Ben jij mentaal gezond? Dan kun je veel relaxter in het moederschap staan en gaat het je stukken makkelijker af.
Combineer het moederschap met je werk en jezelf
Maria heeft een mooie manier gevonden om haar drukke gezin te combineren met haar werk. Tijdens haar zwangerschap van de drieling is ze gestart met Instagram. Hiermee wilde ze haar Noorse familie op de hoogte houden van de zwangerschap.
Een post van haar buik bij 34 weken zwangerschap ging viraal. Binnen een maand had ze 200.000 volgers. Na haar zwangerschap heeft ze hier haar werk van kunnen maken.
Het heeft veel voordelen. Ze kan namelijk altijd en overal werken en ze kan haar eigen tijd indelen. Zo heeft ze alle tijd om bij haar kinderen te zijn, als ze haar nodig hebben. En kan ze in de overige uurtjes bezig zijn met Instagram, waar ze het dagelijks leven van een moeder laat zien. Tussendoor vindt ze genoeg tijd om goed voor zichzelf te zorgen en neemt ze ook voldoende tijd voor zichzelf.
Wil je meer weten over Maria Nordø Jørstad? Volg haar op Instagram!Kun jij wel wat steun en motivatie gebruiken bij het werken aan jouw gezonde leefstijl? Meld je dan aan voor mijn besloten Facebook groep.Nieuwsgierig naar wat ik met Best9Moms voor je kan betekenen? Maak dan een afspraak voor een gratis coachingsessie. Dan kijken we samen welke stappen jij kunt nemen naar meer balans tussen je werk, je gezin en jezelf.