Een voorstelling van het moederschap, we hebben het allemaal. Zo ook ik. Ik dacht vooral aan de mooie momenten. Mijn kinderwens werd vooral gedreven door de gedachte aan de onvoorwaardelijke liefde van een kindje. De behoefte aan deze verbondenheid was bij mij zo sterk, dat ik het ervoor over had om mijn zeer gewaardeerde vrijheid op te geven. Spijt heb ik hier zeker niet van. Toch had ik de invloed van het moeder zijn onderschat. Het cliché is waar: je weet pas echt hoe het is om moeder te zijn als je het bent.

Tranen van vreugde en geluk, je bent zwanger. Toch breekt het angstzweet je uit. Hoe lang kan ik mijn zwangerschap op mijn werk verborgen houden. Wat als ik te misselijk wordt om te werken. Wat gaat mijn baas ervan zeggen? En blijven mijn collega’s mij nog wel serieus nemen?

Tijdens mijn zwangerschappen werkte ik als docent Lichamelijke Opvoeding. Gymles geven met een zwangere buik? Het vraagt behoorlijk wat van je creativiteit. Gelukkig waren mijn collega’s en leerlingen heel behulpzaam. Niet alle vrouwen hebben dit geluk. Het combineren van moederschap en werk gaat lang niet altijd vanzelf.

De kraamweek, iedere aanstaande moeder heeft hier vooraf een beeld van. Een roze wolk misschien wel, waarin je vooral aan het genieten bent van je kindje. Een week waarin je moet rusten en bijkomen van de bevalling. Een week waarin je je kindje leert kennen en leert verzorgen. De kraamverzorgende speelt een grote rol in deze week. Zij begeleidt je immers in een van de meeste bijzondere weken in je leven, de kraamweek.

Een droombevalling, dat wil iedere vrouw wel. Je maakt een bevalplan met mooie woorden en wensen. Je wilt thuis bevallen, in bad, met een ontspannen muziekje en een fijne geur om je heen. Of je voelt je juist veiliger in het ziekenhuis, waar je makkelijk toegang hebt tot pijnstilling en medische ingrepen mocht dit nodig zijn.