Loes: Moeder worden zonder roze wolk, maar met moeder burn-out
Mijn naam is Loes Balk, 39 jaar en samen met mijn partner Jos zijn we in verwachting van ons 2e kindje. Daar waar ik bij de zwangerschap van onze zoon in dienst was bij een grote multinational, ben ik nu zelfstandig ondernemer. De keuze om zelfstandig ondernemer te worden leefde al langer, maar werd in een stroomversnelling gebracht door alle ervaringen die tijdens en na de bevalling mijn leven beheerste. Daarover later meer.
Deze blog schrijf ik vanuit Ubachsberg. Wellicht enigszins gedreven door nesteldrang, zitten we middenin een verbouwing. Gelukkig is het einde in zicht. Ik neem jullie mee in mijn zwangerschapservaringen en deel ik mijn tips met jullie.
Mijn zwangerschap- en bevallingsverhaal
Zoals ik al schreef heb ik tijdens en na mijn eerste zwangerschap geen roze wolk gezien. Tijdens de zwangerschap heb ik me meermaals afgevraagd waarom vrouwen zó graag zwanger wilde zijn. Ik was ziek, zwak en misselijk en vond er geen klap aan.
Tegen het einde van de zwangerschap vond de gynaecoloog dat ik genoeg had geleden en werd ik met 39 weken ingeleid. Op dinsdagavond naar het ziekenhuis om na 2 ruggenprikken (de 1e was niet goed gezet) vervolgens op vrijdagochtend te bevallen. Er zijn vrouwen die het sneller doen. Het belangrijkste: Seppe was geboren en kerngezond! Ik was ingeknipt en moest dus worden gehecht. Maar dat kon er ook nog wel bij.
Nadat ik thuis 3 dagen krom lag van de pijn, schrok mijn huisarts van mijn pijn en werd ik direct teruggestuurd naar het ziekenhuis. Hier bleek dat mijn hechting van binnenuit was gaan ontsteken. Via een ingreep op de OK werd ik, met weer een ruggenprik, verlost van de hechtingen. Er werden geen nieuwe hechtingen gezet, dus de boel moest zelf helen. Dat zou een week of 6 duren….. Alle gestuntel met wc en douche bespaar ik jullie.
Emotioneel in de kraamtijd
Ergens in de weken na de bevalling merkte ik dat ik emotioneel instabiel was, ging twijfelen over mijn capaciteiten als moeder, een waanzinnig opgedraaid gevoel had en niet meer wist hoe ik de dag door moest komen. Na een aanval in een Frans hotel, waar ik toen met mijn ouders en zus inclusief gezin genoot van een korte vakantie, bleek bij thuiskomst dat mijn schildklier compleet de weg kwijt was.
Ongeveer 8% van de vrouwen die zijn bevallen krijgt hier last van. De internist vertelde me dat het ongeveer 1,5 jaar zou duren voordat de schildklier weer terug in balans zou zijn en volgens het protocol zou er geen medicatie worden voorgeschreven.
In het 1,5 jaar dat volgde is mijn lichaam compleet uitgeput door de schildklier wisselingen en mijn geest heel hard op de proef gesteld. De symptomen van de postpartum thyreoïditis komen grotendeels overeen met een postpartum depressie.
Lees hier meer over postpartum thyreoiditis: Postpartum Thyreoiditis of een schildklierontsteking na de bevalling
Moeder burn-out
Hier is denk ik geen verdere uitleg over nodig. Uiteindelijk was ik zó gesloopt door de zwangerschap en alles wat daarna is gebeurd, dat ik in een burn-out belandde. Al met al heeft het inderdaad 1,5 jaar geduurd voordat ik met trots kan zeggen dat ik een gezonde en gelukkige moeder was.
Eigen weg gezocht in de begeleiding
Tijdens de 1,5 jaar dat ik ziek was, was ik enigszins teleurgesteld in de begeleiding die ik vanuit het ziekenhuis ontving. Ik ben daarom opzoek gegaan naar alternatieven die mij zouden kunnen helpen. Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij een voedingsspecialist, een EMDR-therapeut, een psycholoog en heb ik veel gelezen over burn-out. In die tijd is voor mij duidelijk geworden dat ik de zorg voor mezelf vaak op de laatste plaats zette. Er moest dus iets veranderen.
Mijn vriendenkring heb ik laten weten dat ik behoefte had aan tijd voor mezelf en dat ik voorlopig niet beschikbaar was. Ze mochten vragen hoe het met me ging, maar ik antwoordde op momenten dat ik daar energie voor had. Hier konden soms weken overheen gaan. Afspreken deed ik nauwelijks, maar wandelen in mijn eentje des te meer. Heerlijk waren die momenten van stilte. Ik at veel gezonder en leerde luisteren naar de signalen die mijn lichaam me gaf. Een van die signalen was dat ik niet meer terug wilde naar mijn oude werkende carrière. In goed overleg ben ik weggegaan bij mijn oude werkgever en ben ik zelfstandig ondernemer geworden. Een besluit waar ik nog iedere dag van geniet en waar ik, ondanks alle onzekerheden, nog altijd achter sta.
Eigen gezondheid
Gaandeweg heb ik meer aandacht aan mijn eigen gezondheid gegeven, heb ik afscheid genomen van oude gewoontes en nieuwe rituelen omarmt. De vraag of we nog voor een 2e kindje wilden gaan hebben we heel lang gemeden. Totdat ik bij mezelf merkte dat ik, ondanks alles wat er was gebeurd, ik het hele avontuur nóg eens zou willen meemaken, als ons dat was gegund. De kans op herhaling van de postpartum thyreoïditis is aanzienlijk, namelijk 70%, maar dat heeft ons niet weerhouden van een 2e zwangerschap.
Angst en onzekerheid voor zwangerschap
Dat angst een slechte raadgever is, heb ik aan den lijve ondervonden. Deze zwangerschap verloopt zóveel beter! Ik voel me goed en begrijp nu dat je echt kan genieten van een zwangerschap. Ik ben ervan overtuigd dat de juiste zorg voor mijn lijf en geest voor een groot gedeelte verantwoordelijk is voor deze fijne zwangerschap.
Mijn tips: zorg voor jezelf
1. Blijf bewegen!
Ook als je moe bent, kun je bewegen. Sleep jezelf van de bank en ga een stukje wandelen. Je zult zien dat je jezelf daarna beter voelt.
2. Neem tijd voor jezelf
Neem de tijd om jezelf af te vragen waar jíj behoefte aan hebt. Ter inspiratie: ik merkte al een tijdje dat ik behoefte had aan tijd voor mezelf. Op aandringen van mijn partner ben ik een paar weken geleden een weekend in mijn eentje op pad geweest. Superspannend, maar zeer waardevol.
3. Vraag hulp
Ga op zoek naar hulp als je er zelf niet uitkomt. We hoeven niet alles alleen te doen of zelf uit te vinden. Een burnout gun je niemand, maar voor mij was het een life-changing experience.
In de afgelopen corona-tijd zijn we tot stilstand gekomen. Ik hoop dat dit voor veel vrouwen een moment is geweest om ook te luisteren naar de signalen die hun lichaam gaven. Nu de versoepelingen eraan komen, ligt een terugval in oude gewoontes ook op de loer. Blijf luisteren naar je lichaam, dan kun je nog beter genieten van alle moois dat de komende zomer te bieden heeft!
Heel veel liefs uit Limburg,
Loes Zwanger & ZZP
Loes dank je wel voor je open en eerlijke blog! Ik vind het belangrijk om het verhaal van Loes te delen. Maar liefst 14% van de vrouwen heeft depressieve klachten na de bevalling. Hier mag veel meer aandacht voor zijn. Ik ben ervan overtuigd dat dit te voorkomen is, door in te steken op de preventie. Creëer een realistisch beeld van het moederschap en werk aan een gezonde leefstijl tijdens de zwangerschap en het herstel van de bevalling. Zoals Loes al aangeeft, voelt zij zich veel beter tijdens haar 2e zwangerschap. Voldoende bewegen en gezonde voeding helpen haar om te genieten van haar zwangerschap. Ik ben ervan overtuigd dat haar kans op een nieuwe postpartum thyreoïditis geen 70% is, maar een stuk lager door de veranderingen in haar leefstijl!
Lees meer over een gezond zwanger worden: Vrouwen zijn geen mannen