Het belang van vertrouwen tijdens je bevalling
Wat mij het meest geholpen heeft bij mijn eerste bevalling, is het vertrouwen in mezelf en de overtuiging dat het bevallen geen pijn zou doen. Mijn zus had namelijk een aantal weken daarvoor net haar eerste kindje gebaard en had totaal geen pijn ervaren.
‘Ja het was soms wel wat ongemakkelijk, maar pijn? Nee hoor.’
En dat terwijl haar bevalling maar liefst 48 uur duurde!
Nu weet ik wat het belang van haar uitspraak voor mij was en hoe het mij heeft geholpen tijdens de bevalling van mijn eerste dochter. Hoewel ik me er toen nog niet echt bewust van was, zorgden de rust en het vertrouwen die ik had ervoor dat mijn lichaam reageerde met de aanmaak van endorfine. Zo werd ik op een natuurlijke manier verdoofd en ervaarde ik geen pijn tijdens mijn eerste bevalling die in tegenstelling tot die van mijn zus maar heel kort was. In drie uur en drie kwartier werd mijn dochter geboren, daarna volgde met drie persweeën ook de nageboorte.
Jezelf prettig en comfortabel voelen tijdens de bevalling
Bij de sfeer die wij thuis hadden gecreëerd voelde ik me fijn. Het was juli en het was mooi zonnig weer. Daardoor was onze slaapkamer, waar onze dochter uiteindelijk is geboren, mooi zonnig door de reflectie op de terra-kleur muren. Daarnaast hadden we fijne muziek opgezet, rook het er heerlijk en stond het mooie wiegje klaar waar ooit mijn moeder als eerste in gelegen had en vervolgens nog vele familiebaby’s, waaronder ikzelf.
Waar het toch even onprettig werd
Ik was helemaal in mezelf gekeerd, wilde weinig weten van de buitenwereld. Het dreigde even wat minder te gaan doordat wij een inval-verloskundige op bezoek kregen. Dit omdat onze eigen verloskundige op dat moment bij een crematie was. Het voelde gelijk niet goed, het vertrouwen was er niet. Dat werd erger toen de dame in kwestie na 30 minuten weer vertrok zonder mijn zorgen serieus te nemen. Ik voelde duidelijk dat ik al moest persen. Al had ik een half uur daarvoor pas 2/3 cm ontsluiting gehad. Dat kon niet volgens de invalster, het was tenslotte mijn eerste kindje. Volgens haar zou het nog uren duren, zeker twaalf. Dus ze ging, zonder nogmaals de ontsluiting te controleren.
Gelukkig was er niet heel veel voor nodig om mijn man ervan te overtuigen. Hij moest direct onze eigen verloskundige bellen. Maar ik herinner me nog wel dat ik me er druk over moest maken. Gelukkig was ze net weer thuis en binnen een kwartier was ze er. De ontsluiting bleek volledig en ik mocht direct persen. Drie kwartier later werd onze dochter geboren, gezond en wel. Via de spiegel van de deur had ik de geboorte kunnen volgen. Prachtig!
‘Zo wil ik nog wel 12 keer een kind krijgen!’, riep ik uit.
Iemand die er echt voor jou is tijdens de bevalling
Achteraf bedacht ik me hoe fijn het was geweest als ik iemand bij me had gehad die de zorgen tijdens de bevalling van mij en mijn partner had kunnen overnemen. Iemand die mijn belangen, onze wensen en het welzijn van ons kindje had bewaakt. En hoewel mijn partner achter mij stond, ook voor hem was het de eerste keer dat hij een bevalling meemaakte. En wat doe je dan tegen een verloskundige die zegt dat het niet kan wat je vrouw aangeeft? Dan geloof je dat deze vakvrouw gelijk heeft en dat het dus echt nog wel even duurt.
Zelf de regie verliezen tijdens geboorte
Ook bij de tweede bevalling was er een moment waar ik de regie even verloor aan de paniek. Dat heeft duidelijk invloed op de productie van adrenaline (kort door de bocht, die wil je niet tijdens de bevalling) dat de aanmaak van de endorfine (deze dus wel) remt. Na de geboorte van onze tweede dochter, was er onrust bij de verloskundige of het kindje wel gezond was. Ze ademde niet gelijk en de stand van haar oortjes baarde zorgen. Paniek dus dat resulteerde in de productie van adrenaline.
Hierdoor werd de geboorte van de nageboorte bemoeilijkt, zodanig dat ik alsnog bijna naar het ziekenhuis werd gestuurd. Gelukkig hervond ik me toen onze dochter ging ademen en ik haar op mijn borst al zag zoeken en happen naar de tepel. Dat zorgde voor zo’n stoot endorfine dat dat genoeg was voor het geboren worden van de nageboorte. Eind goed al goed. Ze is inmiddels uitgegroeid tot een volledig gezonde mooie jonge dame.
Niet in het geboorteplan
Sommige dingen kun je niet voorzien. Ook tijdens de bevalling is dat zo. Ook al maak je vooraf nog zo’n goed geboorteplan. Er zijn gebeurtenissen die je als bevallende vrouw uit je evenwicht kunnen brengen.
Deze onbalans draagt niet bij aan een goed geboorteproces en daarom pleit ik ervoor om naast een goede medische begeleiding ook te kiezen voor een goede (m.n. mentale) begeleiding. Die vind je bijvoorbeeld bij een Doula. Maar kan ook bestaan uit andere ervaren vertrouwenspersonen om je heen als je moeder, zus, goede vriendin of ander familielid of iemand uit je vriendenkring. Als jij je ‘lot’ in de handen durft te leggen van die ander en deze persoon kan dit ook aan en waarmaken, dan zal het jou zeker helpen bij je zwangerschap en bevalling.
Onderzoek naar effect van een Doula
Naar het effect van de betrokkenheid en aanwezigheid van een Doula in 1 op 1 continue begeleiding tijdens de zwangerschap en bevalling is onderzoek gedaan. Dit is het zogenaamde ‘Cochrane onderzoek’.
De conclusies hiervan zijn: Vrouwen die continue begeleiding krijgen, hebben
gemiddeld een kortere bevallingsduur
vaker een spontane bevalling
minder kans op ingrepen als een kunstverlossing (vacuüm of tang)
minder kans op een keizersnede
minder kans op bijstimulatie
minder behoefte aan pijnbestrijding
een grotere mate van tevredenheid over hun bevallingservaring
Wat is jouw ervaring, koos je wel of niet voor een Doula?
Al doen steeds meer zwangere vrouwen en stellen een beroep op een Doula, het is nog niet zo dat iedere vrouw ervan gehoord heeft en er meer informatie over wil lezen. Ik ben daarom benieuwd naar jouw ervaring? Wil je het delen zodat ook andere zwangeren het kunnen lezen en er iets aan hebben bij het maken van hun keuzes voor zwangerschap en bevalling? Mail me jouw verhaal!
Dit artikel is geschreven door Anna van In Blijde Verwachting. Het is haar ambitie om een zwangerschapscommunity op te bouwen, waarin zwangere vrouwen zich herkennen en zich welkom, veilig en vrij voelen om te kunnen delen wat hen bezig houdt of zorgen baart. Volg Anna op Instagram of Facebook!