Hanneke: Mijn ervaring met de kraamtijd
Ik had een pittige bevalling, het duurde 28 uur lang, inclusief een transfer naar een ander ziekenhuis (met eigen vervoer), een late ruggenprik, 2 uur persen, een knip en als kers op de taart kon ik met een katheter naar huis. En dan ga je met je eerste kind naar huis, geen flauw benul hebbend van wat je dan moet doen…
Kraamzorg
Gelukkig stond de kraamzorg snel op de stoep. In ons geval waren dat een hele vriendelijke dame, die je meteen een ‘lieve tante gevoel’ gaf, én een kraamzorg in opleiding. We hadden er dus in het begin twee. Dat was eigenlijk wel heel fijn. Zo had de één tijd om ons rustig van alles uit te leggen en onze vragen te beantwoorden. De ander kon ondertussen de dingen doen die ze moesten doen. Want ze hebben een dagelijkse checklist die ze afwerken.
Als je je er even over heen zet dat er een vreemde in je huis rommelt, en je bent eigenlijk toch te moe om je er druk om te maken, is kraamzorg zó fijn. Niet alleen omdat je iemand om je heen hebt met veel ervaring met baby’s, waar je al je vragen en/of onzekerheden bij kwijt kunt. Ook de heerlijke ontbijtjes en koffietjes op bed en het feit dat de was gedaan wordt en het hoognodige wordt schoongemaakt is heel fijn.
Wij kregen uiteindelijk 3 verschillende kraamzorgenden. Dat vond ik best pittig, iedere keer een nieuw iemand in huis als je net je draai hebt gevonden met de vorige. En ik heb ze echt de hemd van het lijf gevraagd, over alles wat met onze baby te maken had. Ik merkte dat ik dit ook 3 verschillende manieren terug kreeg. Dat maakte het eigenlijk alleen maar verwarrend. Ik had nog geen ervaring met een pasgeboren baby en wilde graag alles zo goed mogelijk doen dus ik vroeg echt álles aan ze. Dus die verwarring hielp me niet ;)
Fysiek
Fysiek voelde ik me echt als door een trein overreden. De eerste dagen heb ik op en in bed doorgebracht. En na even rondwandelen in huis of bijvoorbeeld de trap op, was ik meteen helemaal kapot. Pas na een tijdje kon ik 10 minuten wandelen en buiten kwam ik na een paar weken tot de ingang van het park (nog geen 100 meter) en kón dan al niet meer. Ik voelde me echt een oud omaatje en dat vond ik best confronterend. Dit is natuurlijk voor iedereen anders en hangt denk ik ook af van je bevalling.
Wat had ik willen weten of leren vooraf?
De eerste echte nacht thuis met onze baby was hel, we wisten echt niet wat ons overkwam. Onze baby was alleen maar aan het krijsen. Hij was echt met geen mogelijkheid rustig te krijgen. En dat schijnt erbij te horen maar had niemand me vooraf verteld. Pas achteraf hoorde ik van vrienden “oh ja, heftig is dat hè?”. Dat hadden ze me vooraf ook wel even mogen zeggen, dan was ik er in ieder geval op voorbereid.
Tips
1. De beste tip die wij kregen van onze kraamzorg was om, als onze baby het moeilijk had met slapen, een troontje voor hem te maken met een voedingskussen. Door een voedingskussen in een kussensloop te doen krijg je een heel lekker nestje waar ze zich geborgen in voelen. Je kun het voedingskussen dan tussen jullie inleggen waardoor je in feite naast je baby ligt en dus je hand op hem kan leggen, maar zonder het gevaar van op hem te komen liggen. In ons geval was het ook meteen één van de fijne tips voor onze baby met reflux. En het is misschien niet helemaal volgens de ‘veilig slapen’ richtlijnen maar ik heb het zelf geen moment als onveilig ervaren. Daarbij sliep ik zó licht dat ik toch iedere echt beweging wel zou merken.
2. En een andere tip is om wat baby slaapcoaches te gaan volgen op Instagram. Zij geven vaak gratis tips en informatie, doen Q&A’s die heel handig kunnen zijn en als het nodig is kun je bijvoorbeeld een slaapgids aanschaffen waar uitgebreide informatie in staat of zelfs een consult bij hen boeken. Ik had gewild dat ik het veel eerder had ontdekt. Ik hield me aan vaste schema’s uit boeken wat totáál niet werkte. En kon me zo druk maken om de dutjes en de nachtrust van onze baby dat dat eigenlijk niet heel prettig was. Voor mij niet en dus ook voor onze baby niet. Door alleen al de tips die slaapcoaches geven toe te passen kreeg ik al een blijere baby. En slapen willen we allemaal, toch?
Op zoek naar een slaapcoach? Lees dan hier verder.
Wat zou ik anders doen achteraf?
Ik had achteraf misschien toch bij één van de kraamzorgenden moeten aangeven dat ik geen klik voelde en graag iemand anders wilde. Ze was erg aardig en deed haar werk prima, maar ze voelde totaal niet aan wanneer ik even behoefte had aan rust of even niets. Als onze baby dan lag te slapen en een keer niet in mijn armen, dan kwam ze bij me zitten en ging me hele persoonlijke verhalen vertellen of uitgebreid een persoonlijk telefoontje plegen. Terwijl zij (in mijn ogen) dan had moeten zeggen “je baby slaapt, ga jij ook even lekker liggen”. Deze ervaring maakte ook dat ik enorm op zag tegen de derde kraamzorgende en me daar erg druk om heb gemaakt. Zij was achteraf juist weer een fijn mens. Kortom, als het niet klikt met je kraamzorg, vraag een ander. Écht.
Deze blog is geschreven door Hanneke, in januari 2020 moeder geworden van een zoontje. Sinds juni 2020 woont Hanneke, samen met man en zoon, voor een jaartje in Vancouver Canada. Naast het full time zorgen voor haar zoontje is ze druk met Tips voor Baby’s. Daar deelt ze al haar tips en ervaringen over alles wat baby is: voeding, slapen, ritme, reizen, verzorging, ontwikkeling. Je kunt haar ook volgen op Facebook, Instagram of Pinterest. Leuk als je een kijkje komt nemen!
Ben je benieuwd hoe ik je met Best9Moms kan helpen aan meer balans in het moederschap? Vraag dan een gratis online coachsessie aan. Ben je zwanger en wil je goed voorbereid starten met het moederschap? Meld je dan aan voor mijn gratis training: Warm-up for Momlife