Huh? Wat? Zelfcompassie? Nog nooit van gehoord. Toen ik het eerst over zelfcompassie las, dacht ik dat dit heel zweverig was. Wat moet ik daar nou mee, wat heb ik daar nou aan!

Ik ging verder lezen en bedacht me dat ik dit eigenlijk al veel meer toepas dan ik had kunnen denken. Ondanks dat ik nogal vol zelfverwijt kan zitten, pas ik meerdere principes al regelmatig toe. Dit helpt mij om dichtbij mezelf te blijven en te groeien. 

Zelfcompassie

Kijk jij op dezelfde manier naar je eigen fouten en moeilijke momenten, als dat je dat bij een ander zou doen? Dit is het uitgangspunt van zelfcompassie. 

1. Je merkt dat je lijdt, doordat je fouten maakt of tegenslag ervaart.

2. Je voelt warmte, zorgzaamheid en hebt de behoefte om te helpen of te steunen.

3. Je biedt vriendelijkheid en begrip. Je beseft dat lijden, falen en onvolmaaktheid onderdeel zijn van het menselijk leven. 

Zelfcompassie is vaak een lastige stap. Hoe vaak vervloek jij jezelf niet om je fouten of geef jij jezelf de schuld van je falen? Ik word hier alleen maar onzeker van, trek me terug en er komt niets meer uit mijn handen. Dit past niet bij de groeimindset die ik graag wil hebben. Groeien doe je immers door te leren van je fouten. Als je niet in actie komt, kun je geen fouten maken, maar ga je ook nooit leren. Zo blijf je hangen op het punt waar je nu bent. 

Bang om te falen

Voor mij was de stap naar meer zelfcompassie een lastig traject. Van kinds af aan was ik er op gebrand om geen fouten te maken, ik wilde niet falen. Dat lukte me aardig. Het zorgde er wel voor dat ik op de achtergrond bleef. Want alle fouten die ik onzichtbaar maakte, waren minder erg. Ik bleef hierdoor wel hangen in mijn comfortzone, vond het heel moeilijk om daaruit te komen. Langzaamaan heb ik mezelf geleerd om anders te kijken naar mijn ‘falen’. Ik kreeg het besef dat anderen ook fouten maakten. Ik had bewondering voor mensen die openlijk voor hun fouten uit kwamen en actie ondernamen om het weer recht te zetten. Zo wilde ik ook zijn. Ik wilde niet meer oordelen over mijn handelen, ik wilde het kunnen accepteren zoals het was. 

5x Train zelfcompassie

Met vallen en opstaan heb ik stappen gemaakt. Zelfcompassie heeft hierin (onbewust) een rol gespeeld. Want hoe pas je zelfcompassie toe?

1. Voorstellingsvermogen: visualiseer dat je gesteund wordt door een (geliefd) persoon.

2. Schrijf over je gevoelens: gebruik ‘zachte’ woorden als, hoeven, gunnen, toestaan, geven, bieden.

3. Schrijf een brief naar jezelf: moedig jezelf aan om meer zelfcompassie en minder zelfkritiek en competitie te laten zien.

4. Zelfaanraking: leg een hand op je wang of buik, omhels jezelf.

5. Zintuigen: luister naar muziek waar je rustig van wordt, ruik een geur waar je fijne herinneringen aan hebt of pak een voorwerp wat warmte en rust oproept.

Visualiseren heb ik altijd veel gedaan. Als kind kon ik al lekker wegdromen, als ik in de auto zat bijvoorbeeld. In slaap vallen doe ik nog steeds, door zelf mijn dromen te creëren in mijn hoofd. Altijd positief, altijd genietend, zodat ik goed kan ontspannen. 

Als ik gestresst ben is dit niet altijd voldoende. Vervelende gedachten blijven in mijn hoofd opkomen. Schrijven werkt dan goed voor mij. Ik deel mijn gedachten met het papier en schrijf het van me af. Teruglezen of bewaren doe ik het niet. Meestal verdwijnt het direct in de prullenbak. Het maakt mijn hoofd wel leeg. Een mooie manier om mijn gedachten te ordenen, als zelfs ik te moe ben om te sporten. 

Mijn zintuigen gebruik ik steeds vaker. De geuren van buiten zijn geven mij rust. Vooral het bos, het liefst nat en zonnig vind ik heerlijk. Dit is overigens bewezen effectief voor heel veel mensen. Muziek kan mij ook rustig maken, al kan ik ook echt genieten van de stilte. 

Toen ik over zelfaanraking las, vond ik dit heel gek. Tot ik mij bedacht dat ik dit eigenlijk al vaak toepas. Even een hand op mijn buik of op mijn wang, het maakt me rustig, het geeft me troost. Ik had er alleen nooit bij stilgestaan, wat het effect hiervan was. 

Zwangerschap

Ik zou iedereen aanraden om met zelfcompassie te oefenen. Tijdens je zwangerschap is hier een ideaal moment voor. Het moederschap gaat je heel veel momenten brengen, waarin het anders loopt dan dat jij had gehoopt. De slapeloze nachten vreten je energie. Een kind dat niet luistert. Jij die toch weer uit je slof schiet, terwijl je zo graag rustig wilt blijven. Het overkomt ons allemaal. Zelfcompassie helpt je om dit te accepteren zonder te oordelen, het geeft je de mogelijkheid om tot rust te komen en het gewoon opnieuw te proberen. 

Ondanks dat we het allemaal willen zijn, bestaat de perfecte moeder niet. Ondanks al onze idealen, waarden en normen, vliegen we allemaal wel eens uit de bocht. Zelfcompassie leert ons dat dit helemaal niet erg is! Het leert ons onszelf te accepteren hoe we zijn. Het geeft ons de ruimte om te leren en te groeien. 

Je beste zelf, de beste mama: je wordt het niet van het ene op het andere moment. Het is hard werken, zelfcompassie helpt je hierbij. 

Hoe mooi is het dan om hier tijdens je zwangerschap al aan te werken! Gebruik de 5 manieren om zelfcompassie toe te passen. Begin gewoon. Niets is fout, alles wat je doet brengt je dichterbij je ideaal. Maak kleine stapjes en kijk hoe dit voelt. Start dichtbij jezelf. Kies een van de 5 methoden om zelfcompassie te trainen. Probeer het uit om een moment dat jij je niet zo goed voelt. Je baalt, je bent boos op jezelf of je gefrustreerd. Het maakt niet uit wat de oorzaak is. Start met zelfcompassie en voel wat er gebeurd. 

Ben je nieuwsgierig geworden naar wat ik met Best9Moms voor je kan betekenen? Maak dan een afspraak voor een vrijblijvende intake. We kijken samen naar jouw situatie, jouw vragen en de mogelijkheden van de Best9Moms programma’s.