Baby’s moeten kruipen. Dit is goed voor de hersenontwikkeling wordt vaak gezegd. Nu zou ik me geen zorgen hoeven te maken. Aangezien mijn kinderen al met 6-7 maanden kropen en klaar waren om de wereld te ontdekken. Toch hoor ik nog vaak dat kinderen niet kruipen, maar eerder rollen, billenschuiven of tijgeren. Is dit echt een probleem of maken we hier een probleem van?

Kruipen is een mijlpaal

Voor iedere baby is kruipen een super knappe mijlpaal. Een mijlpaal die een wereld voor ze opent, een mijlpaal die ze vrijheid geeft om zelf te bepalen waar ze heen gaan. Niet iedere baby zal deze mijlpaal halen. Sommige zul je alleen maar zien tijgeren of billenschuiven. Anderen slaan deze hele fase over en gaan van zitten naar staan en lopen (5-15%). 

Dit lijkt echter geen probleem te zijn. Kruipen is immers een progressieve mijlpaal. Zonder te kunnen kruipen, kun je prima leren lopen. Loop je eenmaal, dan is kruipen ook niet meer belangrijk. Dit is heel anders dan bijvoorbeeld bij leren praten. Van brabbelen ga je naar de eerste woordjes. Zonder deze eerste woordjes, komen er ook geen volzinnen. Je hebt de ene stap nodig om tot de volgende te komen. Toch wordt kruipen nog steeds als een enorm belangrijke vaardigheid gezien in de ontwikkeling van een baby.

Kruipen en de ontwikkeling van de hersenen

Baby’s die vroeg leren kruipen hebben een flexibeler geheugen en zijn betere visuele voorspellers van bewegende voorwerpen. Kruipen is dus goed voor de hersenontwikkeling. Toch ligt dit iets genuanceerder. Baby’s die liever billenschuiven of tijgeren maken dezelfde ontwikkeling door. De motorische vaardigheid kruipen lijkt hierbij niet de oorzaak, maar het kunnen verplaatsen door de ruimte. Baby’s dit zich eerder kunnen verplaatsen, ontwikkelen zich sneller, ongeacht de methode van verplaatsen. De hersenontwikkeling is dus ook geen reden om alle baby’s te leren kruipen, rollen, tijgeren of billen schuiven is net zo goed. 

Kruipen en het handschrift

De belangrijkste claim gekoppeld aan het kruipen is het handschrift van je kindje op latere leeftijd. Kinderen die gekropen hebben, zouden een duidelijker handschrift hebben. Het veel steunen op de armen zou zorgen voor meer kracht in armen en vingers, waardoor het makkelijker is om een pen vast te houden. 

Er zijn inderdaad onderzoeken waarbij een correlatie, oorzaak-gevolg relatie, is gevonden. Echter zijn dit niet de meest betrouwbare onderzoeken. Ook dit lijkt mij daarom geen reden waarom je kindje zou moeten leren kruipen. 

Toch hoor ik nog steeds verhalen van therapeuten en artsen die adviseren om je kindje te leren kruipen. Kinderen die wel gaan staan, maar niet kruipen zouden door de ouders geremd moeten worden in hun loopontwikkeling. Allemaal met de gedachte dat leren kruipen een noodzaak is. Hopelijk heb ik je kunnen overtuigen dat dit helemaal niet nodig is. Je kindje kiest zelf aan welke ontwikkeling het toe is, volg je kindje hierin. 

Hoe leer je je baby kruipen?

Dit maakt de mijlpaal van het leren kruipen niet minder groot. Het is nog steeds een super knappe prestatie van je baby en een vaardigheid die een wereld voor je kindje opent (en ook voor jou als ouder). Dit gun ik alle kindjes. 

Mocht jij je kindje willen helpen in het leren kruipen. Leg je kindje dan regelmatig wakker op de buik (tummytime). Daag je kindje daarna uit om te verplaatsen. Leg bijvoorbeeld een geliefd speeltje net buiten bereik, zodat je kindje moeite moet doen om dit te pakken. Goed voor de ontwikkeling van de spierkracht, wel een bron van frustratie voor je kindje. Maar zonder frustratie wordt er ook niet geleerd. Moedig je kindje dan ook enthousiast aan tijdens het oefenen.